Hoofddoeken bij christenen.
Hoofddoeken in de vorm van een sluier, tulband of een doek om het hoofd worden in verschillende Bijbelverzen genoemd. Tot het Tweede Vaticaans Concilie was het vrouwen verplicht hoofdbedekking te dragen in een katholieke kerk. Dit gebod vind zijn oorsprong in I Korintiërs 11:5-6 ("Iedere vrouw, die blootshoofds bidt of profeteert, doet haar hoofd schande aan..."). Tegenwoordig wordt de hoofddoek nog gedragen door een aantal vrouwen in Noord-Europa en Noord-Amerika. In Tridentijnse missen dragen de vrouwen nog steeds een sluier of een hoofddeksel, al is dit niet verplicht. In Zuid-Europese en Latijns-Amerikaanse landen draagt men nog vaak een hoofddoek in de kerk en dan vooral de mantilla die uit zwarte kant vervaardigd is. In Azïe wordt vooral de witte kanten versie gedragen. Ook binnen enkele protestantse gemeenschappen is bedekken van het hoofdhaar voor vrouwen in de erediensten (niet voor mannen) nog gebruikelijk. Hiervoor kan een hoofddoek of een hoed gebruikt worden. De hoofddoek als symbool van kuisheid in de katholieke en christelijke traditie is nog te zien in hedendaagse bruids- en eerste communiekleding.
zwarte mantilla Witte mantilla
Van Wikipedia : hoofddoeken bij christenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten